#ایجاد_اتحادیه_تولید_کنندگان_زعفران ، یک ضرورت انکار ناپذیر با وضعیت موجود در بازار زعفران ، می توان کشاورزان زعفرانکار را جزو بی پناه ترین قشر جامعه دانست. تورم در جامعه بیداد می کند ولی زعفرانکار شاهد بی ارزش شدن محصولش است. زعفرانکاران با پول زعفران خرج جهاز دختران و پسران خود را به راحتی تامین می کردند ولی امروز وضع به گونه ای شده است که حساب و کتاب هزینه هایشان با درآمدشان نمی خواند و زیر مشکلات له شده اند. دست شان نیز از همه جا کوتاه است. زعفران را با هزار زحمت تولید کنی و دیگران برای زعفرانت نقشه بکشند. هیچ کس صدای آنها نیست ..چرا که مشکلات آنها را درک نمی کنند. شورای ملی زعفران نیز که بهتر است نام ان را شورای ملی صادرکنندگان زعفران بنامیم در جهت حفظ منافع تولیدکنندگان حرکت نمی کند و کاملا سخنگوی صادراتچی ها شده است‌. زمانی که قیمت ها مقداری افزایش می یابد ، این افزایش را به حضور دلالان نسبت می دهد و این روزها هم که قیمت زعفران نصف شده است نیز شاهدیم فعال تر شده اند و گویا راضی به این وضعیت هستند و هر روز ناله های مختلفی سر می دهند که صادرات نداریم،  ارز وارد نمی شود، تولید زیاد است و هزار جور صحبت منفی دیگر تا از هر گونه رشد قیمتی جلوگیری کنند‌. البته انتظار بیشتری هم نباید داشت. اعضای همه ی این شورا تجار و صادرکنندگان زعفران هستند و در این شورا حتی یک تولیدکننده به چشم نمیخورد تا در این شورا از حقوق و منافع زعفرانکاران دفاع کند‌. هر روز صحبت های آنان در خبرگزاری ها منتشر می شود ولی دریغ از یک عملکرد مثبت و موثر که شرایط را برای کشاورزان و چه بسا حتی خودشان بهتر کنند.‌ هر روز صحبت می شود که صادرات فله ای کمتر شود ولی در عمل هیچ اقدامی نمی کنند. صادرکنندگان ایرانی حتی برای ارزان فروختن و کسب مشتری خارجی با هم رقابت دارند و خارجی ها نیز به ریش ما می خندند که زعفران را به مفت خریداری می کنند و به بهایی گزاف روانه ی بازار خود می کنند و سود سرشار به دست می آورند تاوان این ارزان فروشی را کشاورزان  از همه جا بی خبر باید پس بدهند.  در این وضعیت ضرورت یک اتحادیه از تولیدکنندگان شدیدا احساس می شود. اتحادیه ای که بتواند کشاورزان را متحد کند و دلسوز واقعی آنان باشد. این اتحادیه شاید بازار را رقابتی تر کند و نگذارد طلای سرخ به مفت از چنگال کشاورزان خارج شود. این اتحادیه چون دلسوز خودش است از کشت زعفران در مناطق دیگر و قاچاق زعفران به کشورهای دیگر جلوگیری خواهد کرد. چرا تولیدکنندگان ما نباید بدانند در این جاده ی پرپیچ و خم صادرات چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است و اصلا سهم کشاورزان از ارزش اصلی زعفران چقدر است؟؟